لغت نامه دهخدا دلگرای. [ دِ گ َ ] ( نف مرکب ) دل گراینده. دل یازنده. مایل. شایق: ز خرمی بسوی باغ دلگرای شودوجیه دین عرب قبله وجوه عجم.سوزنی.
