لغت نامه دهخدا دل گندگی. [ دِ گ ُ دَ / دِ ]( حامص مرکب ) صفت دل گنده. دل گنده بودن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دل فراخی. دل گشادی. رجوع به دل گنده شود.
