دزاشوب. [ دِ ]( اِخ ) دزاشیب. از قرای بلوک شمیران. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ). قصبه ای است از بخش شمیران، شهرستان تهران. واقع در یکهزار گزی شرق تجریش. ناحیه ای است در دامنه و سردسیر و دارای 500 تن سکنه. آب آن از دو رشته قنات تأمین میشود و در بهار از روخانه دربند استفاده میگردد. راه شوسه به تجریش دارد و در حدود 30 باب دکاکین مختلف در آنجاست. از برق سلطنت آباد استفاده میکند. تابستان صدها خانوار از تهران دراین ده ساکن هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ). امروزه بیشتر بنام دزاشیب خوانده می شود و از صورت قریه و ییلاق خارج شده است و از محلات شمیران بشمار میرود. و طبق آمارگیری سال 1335 هَ. ش. دارای 4914 تن سکنه است.
