لغت نامه دهخدا درویش پروریدن. [ دَرْ پ َرْ وَ دَ ] ( مص مرکب ) عنایت و توجه به درویشان کردن. پرورش درویشان: گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی یا رب بیادش آور درویش پروریدن.حافظ.
