لغت نامه دهخدا ( خلبسة ) خلبسة. [ خ َ ب َ س َ ] ( ع مص ) ربودن دل از کس و مفتون گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). یقال: خلبسه او خلبس قلبه.
