لغت نامه دهخدا خشت الطین. [ خ ِ تُطْ طی ] ( ع اِ مرکب ) آجرپاره گداخته است و صباغان آن را در سیاهی بکار برند و رنجهای چارپایان را مفید بوده. ( نزهت القلوب ).
