لغت نامه دهخدا
خرغانکثی. [ خ َ ک َ ] ( اِخ ) محمدبن الخضربن شاهویه، مکنی به ابوبکر. از راویان بود و از عبداﷲبن محمدبن البغوی حدیث شنید و ازاو ابوعبداﷲ محمدبن احمد العنجار حدیث گفت. مرگ وی بسال 357 هَ. ق. اتفاق افتاد. ( از معجم البلدان ).
خرغانکثی
خرغانکثی. [ خ َ ک َ ] ( اِخ ) محمدبن الخضربن شاهویه، مکنی به ابوبکر. از راویان بود و از عبداﷲبن محمدبن البغوی حدیث شنید و ازاو ابوعبداﷲ محمدبن احمد العنجار حدیث گفت. مرگ وی بسال 357 هَ. ق. اتفاق افتاد. ( از معجم البلدان ).
