خرابستان

لغت نامه دهخدا

خرابستان. [ خ َ ب ِ ]( اِ مرکب ) خراب جای. خرابه. محل مخروبه:
بود غاری در آن خرابستان
خوش تر از چاه یخ بتابستان.نظامی.

فرهنگ فارسی

خراب جای خرابه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
احتساب
احتساب
جسور
جسور
تعمیم
تعمیم
باسلیقه
باسلیقه