حصیله

لغت نامه دهخدا

( حصیلة ) حصیلة. [ ح َ ل َ ] ( ع اِ ) تمییز ماحصل و بقیة. ( منتهی الارب ). ج، حصائل. ( آنندراج ).
حصیلة. [ ح ُ ص َ ل َ ] ( اِخ ) نام چاهی قبیله طی را. و این قبیله یکی از عمال جائر امویان را در چاه افکندند.

گزارش محتوای نامناسب