جعفر حذاء

[ویکی فقه] جعفر حَذّاء، از مشایخ صوفیه شیراز در قرن سوم و چهارم می باشد.
نامش جعفربن عبداللّه بوده و با کنیه ابومحمد از او یاد کرده اند و او را استاد اولیا و شیخ المشایخ خوانده اند.
حیات
تاریخ ولادت او معلوم نیست و از زندگی اش اطلاعات کمی در دست است، حذّاء در دوره عمادالدوله دیلمی (متوفی ۳۳۸)، از حاکمان فارس، می زیسته و عمادالدوله به او ارادت بسیار داشته است، حذّاء مصاحب جنیدِ بغدادی و صوفیانی چون ابوبکر شبلی و بُنداربن حسین شیرازی بوده است
وجه تسمیه جذاء
چون جعفر به نعلین دوزی اشتغال داشته، او را حذّاء نامیده اند.
اساتید
...