تپانیدن

لغت نامه دهخدا

تپانیدن. [ت َ دَ ] ( مص مرکب ) تپیدن کنانیدن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(تَ دَ ) (مص م. ) نک تپاندن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) فرو کردن چپاندن تپانیدن.
تپانیدن فرمودن. یا لرزیدن

ویکی واژه

نک تپاندن.