لغت نامه دهخدا تهطال. [ ت َ ]( ع مص ) هطل. هطلان. ( منتهی الارب ): هطل المطر هطلاً. وهطلاناً و تهطالاً. ( از ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).باریدن باران و اشک. ( آنندراج ). رجوع به هطل شود.
