لغت نامه دهخدا تنقیز. [ ت َ ] ( ع مص ) برجهانیدن. ( زوزنی ). برجهانیدن آهو را. || رقصانیدن کودک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رقصانیدن مادر کودک را. ( از اقرب الموارد ).
