تنجیب

لغت نامه دهخدا

تنجیب. [ ت َ ] ( ع مص ) پوست از درخت بازکردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
روز جاری
روز جاری
تعمیم
تعمیم
ارین
ارین
کس ننه
کس ننه