لغت نامه دهخدا تمویهات. [ ت َ م ْ ] ( ع اِ ) زراندودگی و کنایه از سخنهای تملق و فریب. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ): من می اندیشم که بلطایف حیل و بدایع تمویهات گرد این غرض درآیم. ( کلیله و دمنه ). رجوع به تمویه شود.
