لغت نامه دهخدا ( تملئة ) تملئة. [ ت َ ل ِ ءَ ] ( ع مص ) پرکردن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و فی الاساس: و سمعتهم یقولون فلان ملاثیابی اذا رشش علیه طیناً او دماً او غیرهما. ( اقرب الموارد ). || سخت کشیدن کمان را. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
