تله‌فتوگرافی فناوری‌ای است که امکان ارسال تصاویر ثابت را از مسافت‌های دور از طریق امواج رادیویی یا سیگنال‌های الکتریکی فراهم می‌سازد. در این روش، تصویر به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل شده و از طریق کانال‌های ارتباطی مانند امواج رادیویی انتقال می‌یابد. این تکنیک در دوران پیشرفت ارتباطات راه‌دور، نقش بسزایی در تسریع انتقال تصاویر در حوزه‌هایی چون مطبوعات و مخابرات ایفا نموده است.
فرآیند تله‌فتوگرافی با اسکن مکانیکی تصویر به مجموعه‌ای از نقاط تکی آغاز می‌گردد. روش کار بدین‌صورت است که شدت نور هر نقطه از تصویر به یک سیگنال الکتریکی متناظر تبدیل می‌شود. این سیگنال‌ها سپس از طریق خطوط تلفن، کابل‌های مخصوص یا امواج رادیویی به گیرنده‌ی مقصد ارسال می‌شوند. در ایستگاه دریافت، این سیگنال‌ها مجدداً به نقاط نوری تبدیل شده و تصویر اصلی با دقت بازآفرینی می‌گردد.
کاربردهای اصلی این فناوری در انتقال عکس‌های خبری، اسناد فوری و تصاویر هواشناسی بوده است. با گذشت زمان، تله‌فتوگرافی پایه‌ای برای توسعه‌ی فناوری‌های پیشرفته‌تر مانند فاکس و انتقال دیجیتال تصاویر گردید. اگرچه امروزه روش‌های مدرن جایگزین این تکنیک شده‌اند، اما تله‌فتوگرافی به‌عنوان سنگ‌بنای تاریخ ارتباطات تصویری شناخته می‌شود.
