لغت نامه دهخدا ( تلقاعة ) تلقاعة. [ ت ِ ل ِق ْ قا ع َ ] ( ع ص، اِ ) مرد بسیارسخن. || لقب نهنده مردم را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || گول. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). احمق. ( اقرب الموارد ). || تلقاع. عُیبَة. ( اقرب الموارد ). رجوع به ماده قبل شود.
