پرحرف

پرحرف به معنای شخصی است که به طور مداوم و بی‌وقفه صحبت می‌کند. این واژه در زبان فارسی به عنوان صفتی برای توصیف افرادی که در گفتار خود بسیار پرگو و پرسخن هستند، به کار می‌رود. این ویژگی می‌تواند به صورت مثبت یا منفی تعبیر شود و در محاوره‌های روزمره یا ادبیات به کار می‌رود. این مفهوم لزوماً صفت منفی نیست. در برخی مواقع، افرادی که پرحرف هستند، می‌توانند به عنوان افراد جذاب و دوستانه شناخته شوند که توانایی برقراری ارتباطات موثر را دارند. با این حال، در موقعیت‌های خاص مانند جلسات رسمی، پرحرفی ممکن است به عنوان یک مانع در نظر گرفته شود و باعث خستگی شنوندگان گردد. می‌تواند پیامدهای متعددی داشته باشد. از یک سو، ممکن است به ایجاد ارتباطات قوی و عمیق کمک کند و از سوی دیگر، می‌تواند منجر به خستگی و عدم توجه شنوندگان شود. همچنین، در محیط‌های کاری، پرحرفی ممکن است باعث اتلاف وقت و کاهش بهره‌وری گردد. بنابراین، شناخت زمان و مکان مناسب برای گفت‌وگو بسیار حائز اهمیت است.

لغت نامه دهخدا

پرحرف. [ پ ُ ح َ ] ( ص مرکب ) در تداول عوام، پرگوی. پرسخن. بسیارگوی. ثرّ. ثرّة. پرروده. روده دراز.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پرگوی بسیار گوی روده دراز پر نفس: آدم پرچانه ایست.

جمله سازی با پرحرف

بمن نوبت نداد آنچشم پرحرف پس از عمریکه راه حرف وا شد
چشم پرحرف تو در فکر سخن پردازیست از چه جویای تو امروز غزلخوان نشود
چشم پرحرف و لب بوسه ربا می باید حسن سهل است، ز معشوق ادا می باید
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال درخت فال درخت فال تک نیت فال تک نیت فال فنجان فال فنجان فال زندگی فال زندگی