لغت نامه دهخدا تفخت. [ ت َ ف َخ ْ خ ُ ] ( ع مص ) به رفتار فاخته رفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). به رفتار فاخته رفتن زن یعنی با تبختر و تمایل راه رفتن. ( از اقرب الموارد ). || شگفت داشتن از چیزی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعجب. || تکذب. ( اقرب الموارد ).
