لغت نامه دهخدا تفتیل. [ ت َ ] ( ع مص ) نیک بتافتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). تافتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
