لغت نامه دهخدا تدجج. [ ت َ دَج ْ ج ُ] ( ع مص ) درپوشیدن تمام سلاح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || ابرناک گردیدن آسمان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
