لغت نامه دهخدا ( بهکثة ) بهکثة. [ ب َ ک َ ث َ ] ( ع مص ) سرعت نمودن در کار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شتابی در کار. ( آنندراج ).
