لغت نامه دهخدا بهارنگی. [ ب َ رَ ] ( هندی، اِ ) دوای هندیست. ( الفاظ الادویه ). اسم هندی برنگ، سفید است. ( از تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به برنگ شود.
