بطائط

لغت نامه دهخدا

بطائط. [ ب ُ ءِ] ( ع ص ) فربه و ستبر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
- جُطائط بطائط؛ از اتباع است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
بطائط. [ ب ِ ءِ ] ( ع ص ) فرج ستبر و گنده: حر بطائط. ( ناظم الاطباء ).

گزارش محتوای نامناسب