لغت نامه دهخدا
برطانیقی. [ ب ِ ] ( معرب، اِ ) بستان افروز. ( ترجمه صیدنه ). گلی است که آن را بستان افروز خوانند و بعضی گویند تخم بستان افروز است. ( برهان ) ( آنندراج ) ( بحر الجواهر ). بعضی گفته اند نباتیست برگ آن مانند برگ حماض با درشتی و سیاهی بیشتر از برگ حماض. و رجوع به تحفه حکیم مؤمن و تذکره داود ضریر انطاکی شود.
