بذائ ت

لغت نامه دهخدا

بذائت. [ ب َ ءَ ] ( ع مص ) بذأت. رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

بد و زشت گفتار گردیدن بد زبان شدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال شمع فال شمع فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال درخت فال درخت