لغت نامه دهخدا بادرنجین. [ دَ رَ ] ( اِخ ) خانواده ای از ملوک فارس که ساسان جد اردشیر ساسانی از آن خانواده زن گرفته است. ( کامل ابن اثیر ج 1 ص 167 ).
