لغت نامه دهخدا اکماخ. [ اِ ] ( ع مص ) بزرگ منشی نمودن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || متکبرانه نشستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). جلوس المتعظم. ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِمص ) تکبر و غرور. ( آنندراج ).
