لغت نامه دهخدا افصاد. [ اِ ] ( ع مص ) ترکیدن برآمدن جای برگ درخت.( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): افصدت الشجرة؛ انشقت عیون ورقها. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
