افتاب گردک

لغت نامه دهخدا

( آفتاب گردک ) آفتاب گردک. [ گ َ دَ ] ( اِ مرکب ) حرباء. آفتاب پرست. بوقلمون. || گل آفتاب پرست. || خبازی. پنیرک.

فرهنگ معین

( آفتاب گردک ) (گَ دَ )(اِمر. ) نک آفتاب پرست.

فرهنگ عمید

( آفتاب گردک ) ۱. = آفتاب پرست
۲. گل آفتاب گردان.

فرهنگ فارسی

( آفتاب گردک ) ( اسم ) ۱ - حربا بوقلمون آفتاب پرست آفتاب گردان آفتاب گردش. ۲- آفتاب پزست ۳ - آذریون آفتاب پرست ۴ - پنیرک خبازی آفتاب پرست
حربا پنیرک