اطلحباب، از ریشهٔ لَحَبَ، مصدری عربی است که در متون کهن زبان‌شناسی و فرهنگ‌نامه‌های عربی به‌کار رفته است. این واژه در لغتنامه‌های معتبری همچون متن اللغة ثبت شده و بر گرفته شدن و امتداد یافتن راه دلالت دارد. کاربرد اصلی آن در عبارت اطلحباب راه به‌معنای ادامه‌یافتن و کشیده‌شدن مسیر است. در بررسی ساختار واژه، اطلحباب از باب اِفعال و با افزودن پیشوند اِست ساخته شده که در اینجا به‌صورت اطل ظاهر شده است. این ساختار در زبان عربی برای بیان طلب کردن یا درخواست کردن یک حالت به‌کار می‌رود و در این مورد خاص، به درخواست یا ایجاد امتداد برای راه اشاره دارد. چنین واژه‌هایی نشان‌دهندهٔ غنای زبان عربی و دقت آن در بیان مفاهیم مکانی و فضایی هستند.