اشکناک به معنای گریان و دارای اشک است. این واژه برای توصیف حالتی به‌کار می‌رود که در آن چشمان فرد از شدت غم، شوق یا دیگر احساسات، پر از اشک شده باشد. کاربرد این کلمه بیشتر در متون ادبی و شعر فارسی دیده می‌شود و بار عاطفی عمیقی را به مخاطب انتقال می‌دهد.
در متون کهن و شعر فارسی، واژه‌ی اشکناک به‌عنوان صفتی خوش‌ساخت و مؤثر برای بیان حالات درونی شخصیت‌ها استفاده شده است. این ترکیب به‌خوبی توانایی زبان فارسی را در ایجاد تصاویر ذهنی پویا و احساس‌برانگیز نشان می‌دهد. همچنین، این صفت گاهی برای توصیف طبیعت و عناصر آن به‌کار رفته است؛ برای مثال، می‌توان ابر بهاری را که نم نم می‌بارد، اشکناک خواند.
