لغت نامه دهخدا استعضاه. [ اِت ِ ] ( ع مص ) سحر طلبیدن از کسی. جادوئی خواستن. افسون خواستن از کسی. منه الحدیث: لعن اﷲ تعالی العاضهةو المستعضهة؛ ای الساحرة و طالبته. ( منتهی الارب ).
