لغت نامه دهخدا استبثاث. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) خواستن آشکار و پراکنده ساختن را. خواستن از کسی که چیزی یا خبری را آشکار و پراکنده کند: استبثه ایاه. ( از منتهی الارب ).
