اساینده

لغت نامه دهخدا

( آساینده ) آساینده. [ ی َ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه آسودگی گرفته است.

فرهنگ معین

( آساینده ) (یَ دِ ) (ص فا. ) استراحت کننده.

فرهنگ عمید

( آساینده ) ۱. استراحت کننده.
۲. آن که در آسایش به سر می برد.

فرهنگ فارسی

( آساینده ) ( اسم ) آنکه آسودگی گرفته آنکه باسایش مشغول است.
آنکه آسودگی گرفته است