ارتجالا

لغت نامه دهخدا

( ارتجالاً ) ارتجالاً. [ اِ ت ِ لَن ْ ] ( ع ق ) بالبداهة. بداهةً. مرتجلاً. اقتبالاً. به بدیهه. بالبدیهه. به ارتجال.

فرهنگ معین

( ارتجالاً ) (اِ تِ لَ نْ ) [ ع. ] (ق. ) به ارتجال، به بدیهه، بی درنگ.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
آموزگار
آموزگار
گودوخ
گودوخ
لوتی
لوتی
هول
هول