لغت نامه دهخدا ابولقیظ. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) مولی رسول اﷲ صلوات اﷲ علیه. صحابی است. از مردم نوبه یا حبشه. وی بزمان خلافت عمربن الخطاب درگذشت.
