ابوالمبارک

لغت نامه دهخدا

ابوالمبارک. [ اَ بُل ْم ُ رَ ] ( ع اِ مرکب ) زیت. روغن زیتون. ( المرصّع ).
ابوالمبارک. [ اَ بُل ْ م ُ رَ ] ( اِخ ) محدث است. او از عطاء و از او یزیدبن سنان روایت کرده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ملکا
ملکا
مبدأ
مبدأ
قرین
قرین
فراخوانی
فراخوانی