ابن حاج ابواسحاق ابراهیم بن عبدالله نمیری

[ویکی فقه] اِبْن ِ حاج، ابواسحاق ابراهیم بن عبدالله نُمَیری (۷۱۳ق / ۱۳۱۳م )، شاعر، محدث و کاتب اندلسی است.
او در غرناطه در خانواده ای شریف به دنیا آمد. نیای نخستین او ابراهیم، کاتب امرای بنی اشقیلوله بود و با آنان خویشاوندی یافت و به مشاغل مهمی رسید و سپس به نصریان پیوست. پدر ابن حاج در حکومت نصریان به مشاغل دیوانی دست یافت و خود او نیز در ۷۳۴ق /۱۳۳۴م در شمار کاتبان دیوان انشاء درآمد.
محمد ابن خطیب، الاحاطة، ج۱، ص۳۵۰-۳۵۱، به کوشش محمد عبدالله عنان، قاهره، ۱۳۷۵ق / ۱۹۵۵م.
گویا در سفر قاهره بود که در دمشق از ۳ تن از محدثان بزرگ شافعی: عبدالرحمان مزی، برزالی، ذهبی، و در مصر از عمادالدین کندی، قاضی مالکی مذهب اسکندریه و وجیه الدین صنهاجی حدیث شنید و آنان را در اشعاری ستود.
احمد مقری تلمسانی، نفح الطیب، ج۹، ص۳۴۰-۳۴۱، به کوشش یوسف الشیخ محمد بقاعی، بیروت، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م.
در اواخر ۷۳۸ق به بجایه بازگشت و کتابت ابویحیی زکریا را به عهده گرفت
محمد ابن خطیب، الاحاطة، ج۱، ص۳۵۲، به کوشش محمد عبدالله عنان، قاهره، ۱۳۷۵ق / ۱۹۵۵م.
...