کلمه «ابساق» از ریشه عربی «بسق» گرفته شده و به معنای شیر درآمدن در پستان ناقه قبل از زاییدن است. این واژه معمولاً در متون دینی و تاریخی عربی برای اشاره به وضعیت خاصی از شتر ماده به کار رفته است که پیش از تولد شترک، شیر از پستانش جاری می‌شود.
ابساق پدیده‌ای طبیعی در شترها است و نشان‌دهنده سلامت ناقه و آمادگی بدن برای تغذیه شترک پس از تولد است. این پدیده در منابع سنتی و دینی نیز مورد توجه قرار گرفته است، زیرا در برخی روایات و آیات قرآن، شتر و مراقبت از آن‌ها به عنوان نعمتی از جانب خداوند ذکر شده است.
استفاده از کلمه «ابساق» در متون ادبی و علمی نشان‌دهنده دقت و شناخت دقیق زندگی حیوانات در فرهنگ عربی و اسلامی است. این واژه علاوه بر کاربرد فنی، گاهی به صورت استعاری نیز در ادبیات به کار رفته تا حالت فراوانی، نعمت و برکت را نشان دهد.