مومیوند یک ایل و قوم ایرانی است که قدمت آن به حدود 1200 سال پیش برمی‌گردد. این طایفه به ایل سوره مهری نسبت داده می‌شود و در ابتدا در منطقه ایلام سکونت داشته است. با گذشت زمان، اعضای این ایل به مناطق مختلفی از جمله تویسرکان، همدان، کرج، تهران، کرمانشاه، خرم‌آباد و اسدآباد پراکنده شده‌اند و در این مناطق به گویش‌های لکی، لری، فارسی و کردی صحبت می‌کنند.
لغت مومیوند به معنای دارنده موم یا متخصص موم است. این نام به تخصص این قوم در پرورش عسل و تولید موم عسل اشاره دارد. مومیوندها به عنوان یکی از بهترین و زبردست‌ترین متخصصین در زمینه پرورش عسل ارگانیک شناخته می‌شوند و روش‌های بومی و سنتی را برای ساخت کندوی عسل و تولید موم و انواع عسل به کار می‌برند.
از سوی دیگر نسبت نزدیک برادری و همخونی بین فامیلی مومیوند و موسیوند نیز زبانزد است. هر دو این گروه‌ها از یک خاندان بزرگ و مشترک هستند که به تقویت پیوندهای خانوادگی و اجتماعی خود ادامه می‌دهند.
