ضد آتش به معنای نسوز و محفوظ از آتش است و به موادی اشاره دارد که می‌توانند در برابر شعله و حرارت مقاومت کنند. این اصطلاح به خصوص در زمینه‌های ساختمانی و صنعتی کاربرد دارد و به پوشش‌ها و مواد خاصی نسبت داده می‌شود که برای محافظت از سازه‌ها و تجهیزات در برابر آتش طراحی شده‌اند.
معانی:
نسوز: به معنای عدم اشتعال و مقاومت در برابر آتش.
محفوظ از آتش: به معنای محافظت از اجسام و سازه‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از آتش.
ضد شعله: به موادی اشاره دارد که در برابر شعله مستقیم مقاوم هستند.
عایق شعله: به موادی گفته می‌شود که می‌توانند از انتشار شعله جلوگیری کنند.
معادل عربی:
ضد الحریق که به همان مفهوم ضد آتش اشاره دارد.
معادل انگلیسی:
Flameproof که به معنای مقاوم در برابر آتش است.
در ساختمان‌سازی:
پوشش‌های مقاوم به حریق، لایه‌هایی هستند که در عملیات عایق‌کاری سازه‌ها استفاده می‌شوند تا آن‌ها را در برابر آتش و پدیده‌های مشابه مقاوم کنند. این پوشش‌ها می‌توانند شامل رنگ‌ها، ملات‌ها و لایه‌های منبسط‌شونده باشند که در برابر حرارت و شعله مقاوم هستند.
انواع کاربردهای تکنولوژی ضد آتش:
لباس ضد آتش: برای حفاظت از افراد در برابر حرارت و شعله.
دستکش ضد آتش: برای محافظت از دست‌ها در محیط‌های خطرناک.
چسب ضد آتش: برای استفاده در ساخت و ساز و تعمیرات.
پارچه ضد آتش: برای تولید پوشاک و تجهیزات ایمنی.
اسپری ضد آتش: برای پوشش‌دهی سطوح و افزایش مقاومت آن‌ها در برابر آتش.
دمپر ضد آتش: برای کنترل و جلوگیری از انتشار آتش در سیستم‌های تهویه.
به طور کلی، ضد آتش به موادی و تکنیک‌هایی اشاره دارد که به منظور افزایش ایمنی در برابر آتش طراحی و تولید شده‌اند و نقش مهمی در حفاظت از جان و مال افراد و سازه‌ها ایفا می‌کنند.
