لغت نامه دهخدا
نار هندی. [ رِ هَِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) میوه ای است در هندوستان شبیه به بهی ایران و آن را بل گویند و از آن مربا سازند بغایت خوب شود و آن را نار دشتی هم می گویند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). تخمی است سرخ رنگ و در میان آن لکه سبزرنگی وجود دارد. در خاصیت به سنبل هندی شبیه است. ( شعوری از جهانگیری ).
