لغت نامه دهخدا
گوز شکسته. [ گ َ / گُو زِ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب وصفی،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( برهان ) ( آنندراج ).
گوز شکسته. [ گ َ / گُو زِ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب وصفی،اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( برهان ) ( آنندراج ).
کنایه از آسمان است.
💡 نه کار تو آنگهی به خیر انجامد کز لطف تو دل شکسته ای آرامد؟
💡 زهی جمال تو بر هم شکسته رونق حور خهی ز شرم تو اندر حجاب رفته ملک
💡 مرغی شکسته درخور تبر ستم نبود گیرم مقیم زلف تو صید حرم نبود
💡 شکسته قلم را به هنگام او در ایوان دل دیو صورت نگار
💡 شکسته دل منم از تاب هجر تو زین بیش دل حزین مرا همچو زلف خود مشکن