گاو ماها

ماها دلم از وصال پر نور بکن میلی سوی این خاطر رنجور بکن

ز آسمان دل برآ ماها و شب را روز کن تا نگوید شب روی کامشب شب مهتاب نیست

دختر بزرگم كه حالت عصبانيت مرا ديد گفت ماها خوب شده ايم و از خواب برخاستيم وگرسنه ايم نان و چاى مى خوريم. گفتم خوردن نان براى مرض حصبه خوب نيست، گفتپدر! بنشين تا من خواب خودم را تعريف كنم و ما همه خوب شده ايم. گفتم خوابت را بگوگفت:

روز و شب من سیه شد از غم رحمی تابان مهرامنیر ماها شاها

جانا دلی چه سوزی کان هست جای گاهت ماها تنی چه کاهی کان هست در پناهت

پـس مـا مسووليت اسلام را داريم، مسؤ وليت مسلمان ها را هم داريم، مسووليت روحانيت را همداريـم، هـمـه چـيـز را داريـم، هـمـه چـيـز را داريـم، هـمـهمـسـوول و هـر كـس سعه نفوذش بيشتر، مسووليتش بيشتر. كارى بكنيد كه آن اسلام عزيزكـه امـروز دسـت شـمـاسـت، بـا يـك صـورت خـوبـىتـحـويـل بـدهـيـد به اعقابتان، يك صورت مشوه درست نكنيد كه بگويند همين بود. اسلامنورانى است، با دست ماها مشوه مى شود.