چامه گوئی

نفس گه بیت نمیگفت و گهی چامه گر نمیخواند کسی دفتر و دیوانش

تا بر پر فرشته ز آن حبر و آن قلم در مدح اردشیرکنم چامه‌ای رقم

چنین گفت کآمد هژبری به دام ابا چامه و رود و پر کرده جام

شاها جیحون کهینه چامه نگارم کز فر تو مهر گشته حاجب بارم

به آیین نوا این چامه خوانند که:«فایز رفت ملحق شد به یاران»

راد میرا به همه عید ترا عرضه دهم چامه‌ای لفظ همه طیّب و معنی اَطیَب