پشم چاه

کلاهی بد از پشم اندر سرش فرو ریخته موی سرتا برش

خواست کشتن مرد زاهد را ز خشم مرد زاهد گشت پنهان زیر پشم

چیست مستی بند چشم از دید چشم تا نماید سنگ، گوهر پشم، یشم

چون بتابد تف آن خورشید جشم کوه گردد گاه ریگ و گاه پشم

بعد یک ساعت آن دو آهو چشم که‌آتش برق بودشان در پشم