ملائک اشیان

از آن بر ملائک شرف داشتند که خود را بِهْ از سنگ نپنداشتند

هم دعای دولتش خیل ملائک می‌کنند هم غبار موکبش چشم سلاطین می‌برند

صف های ملائک همه در عالم رشکند تا شد خم ابروی تو محراب سجودم

گشت از یمن مدیح شاه دین نظم «محیط» ذکر تسبیح ملائک، بیت بیت و فرد فرد

آیند ملائک سحر از عرش عظیم از بهر طواف شه فردوس حریم

گفتم همیشه فیض دعای تو می‏‌کند گفت این دعا ملائک هفت آسمان کنند