مصباح هدایت

به پیش پرتو آن مِی چراغ فکر و خرد چه پیش ضوء صباح است کوکب مصباح

279) ((شيعتى ما ان شربتم عذب ماء فاذكرونى.)) مصباح كفعمى، ص 741.

پرتو جام گر از باده ببینی زاهد باز دانی به عیان سر زجاج و مصباح

هر چه جز نور السموات از خدائی عزل کن گر تو را مشکوة دل روشن شد از مصباح لا

دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود باده چون مصباح و مینا چون زجاج نور بود

ایوان مکرمت را هستی بزرگ خواجه مصباح معرفت را روشن ترین ز جاجه